Gepubliceerd op: 11 april 2024
Een aantal van onze collega’s is geportretteerd. In elk van deze fotoseries zie je niet alleen (een deel van) het vertrouwde ambulance-uniform, maar ook een persoonlijk element dat hen buiten het werk typeert. Want wie is nou de mens achter het uniform?
Deze keer: het verhaal van collega Wernald.
“Al 20 jaar zit ik bij de vrijwillige brandweer. Daarbij had ik altijd een betaalde baan, eerst in de horeca en later als adviseur in brandbeveiliging. Maar ik zocht meer prikkels en uitdagingen in mijn werk, dus het leek me wel wat om beroepsbrandweer te worden. Maar dat is er nooit van gekomen: ik ben uiteindelijk op de ambulance beland.
Tijdens inzetten bij de brandweer werken we geregeld samen met ambulanceprofessionals. En dat zette me aan het denken: wellicht is werken op de ambulance ook wat voor mij. Dus ik solliciteerde en nu, 7,5 jaar later, heb ik mijn plek helemaal gevonden op post Noord van Ambulance Amsterdam.
Overeenkomsten
Er zijn overeenkomsten tussen het werk bij de brandweer en de ambulance. Beide functies bestaan uit veel adrenaline en uitdaging. Je weet van tevoren nooit waar je terechtkomt of wat je precies gaat doen.
Bij beide functies moet je blijven schakelen en aanpassen: al rijdend maak je een plan, maar bij aankomst kan het dan anders zijn dan verwacht en moet je je plan weer aanpassen.
Verschillen
Maar er zijn natuurlijk ook verschillen. Op de ambulance zijn we bijvoorbeeld met z’n tweeën en bij de brandweer bestaat het team uit zes.
Daarnaast heb je op de ambulance altijd te maken met een patiënt: je ziet altijd het leed van iemand. Bij de brandweer is er niet altijd sprake van leed, er zijn veel meer klussen waar geen patiënten/slachtoffers aan gekoppeld zijn.
Bij de ambulance maken we sneller gebruik van het bedrijfsopvangteam (BOT) dan bij de brandweer. Ik probeer het zelf wel altijd te doen wanneer we een indrukwekkende inzet hebben gehad. Want je hebt maar één bovenkamer en daar moet je zuinig op zijn.
Een ander groot verschil is dat ik op de ambulance gewoon een rooster heb en weet wanneer ik moet werken. Bij de brandweer kan ik in m’n vrije tijd elk moment opgeroepen worden.
Mijn familie en vrienden weten dan ook: als ze bij mij op bezoek zijn en de pieper gaat, dan ben ik weg.
Schakelen tussen 2 functies
In het begin moest ik wel even wennen, aan het ambulance-uniform. Want als ik dan tijdens een inzet moest samenwerken met de brandweer, dan moest ik me wel houden bij de kleur die ik aan heb en me niet bezighouden met de andere kleur.
Maar tegenwoordig switch ik moeiteloos tussen de twee hulpverlenerstaken.
Wat ik nu doe is voor mij dan ook echt de perfecte combinatie: ik mag het leuke vak van ambulancechauffeur uitoefenen en wanneer ik beschikbaar ben, kan ik op de rode auto zitten.”
Zie jij jezelf ook al lopen in een ambulance-uniform?
Bekijk onze vacaturesMeer verhalen van onze collega's
Ambulancechauffeur in Amsterdam
Ambulancechauffeur Thijs werkt vanuit onze ambulancepost Overamstel. Een drukke post, waar ze veel ambulanceritten rijden in Amsterdam. Thijs vertelt waarom het zo leuk is om in onze hoofdstad op de ambulance te werken.
Ambulanceverpleegkundige in opleiding Elsemieke
Elsemieke heeft na haar verpleegkunde-opleiding bijna 10 jaar in het ziekenhuis gewerkt op de SEH en IC. Ze besloot een paar maanden geleden de volgende stap te zetten: aan de slag als ambulanceverpleegkundige bij Ambulance Amsterdam.
Uitgiftecentralist Emiel
Na 13 jaar in het ziekenhuis gewerkt te hebben op de sterilisatie-afdeling – waar hij medische instrumenten voor operaties steriliseerde (reinigde) - was het voor Emiel tijd voor iets anders. Hij zag de vacature voor uitgiftecentralist, solliciteerde en werkt ondertussen 1,5 jaar met veel plezier op de meldkamer ambulancezorg.
Een ambulance-uniform, brandweerpak of overall
Linette woont in Zuid-Holland, maar heeft er toch voor gekozen om te werken in Amsterdam. De grote van de stad, de drukte, een andere mentaliteit: Linette moest wel even wennen toen ze hier kwam werken. Maar ondertussen is ze van Amsterdam gaan houden!
Van ziekenhuis naar meldkamer
Miranda liep vorig jaar rond op een carrièrebeurs, nieuwsgierig naar wat anders dan haar werk als verpleegkundige in het ziekenhuis. Op de beurs raakte ze in gesprek met een meldkamercentralist van de politie, die vertelde over het werk op de meldkamer. Dat gesprek zette haar aan het denken: misschien was dit wel de volgende stap voor haar. Uiteindelijk besloot ze na een meekijkdag te solliciteren voor een baan op de meldkamer. En dan niet bij de politie, maar bij ons.