Gepubliceerd op: 8 januari 2024
Een aantal van onze collega’s is geportretteerd. In elk van deze fotoseries zie je niet alleen (een deel van) het vertrouwde ambulance-uniform, maar ook een persoonlijk element dat hen buiten het werk typeert. Want wie is nou de mens achter het uniform?
Deze keer: het verhaal van collega Rik.
“Ik heb 11 jaar met veel plezier als gymdocent voor de klas gestaan. Tot ik in 2013 te maken kreeg met een life-changing event: mijn zoontje werd geboren met een ernstige hersenziekte. En dat zorgde voor een leven met veel meer zorgen. Zeker in de eerste jaren kwam er veel op ons af.
Op mijn werk kreeg ik elke dag te maken met kinderen die geen zin hadden in gymles of die zich niet goed gedroegen. Dat vond ik moeilijk na alles wat ik moest verwerken rondom de diagnose van mijn zoontje.
Na goed nadenken en oriënteren was het tijd voor een carrière-switch. En na een dag meegereden te hebben op de ambulance was ik gelijk verkocht.
Van sportkleding naar ambulance-uniform
Mijn sportkleding heb ik dus omgeruild voor het ambulance-uniform. En dat brengt verantwoordelijkheden met zich mee. Ik ben me er van bewust dat als je je uniform aan hebt, mensen wat van je verwachten.
Er wordt ook echt anders op me gereageerd als ik een uniform aan heb. Je valt op, mensen spreken je aan en er wordt regelmatig naar je gezwaaid.
(Halve) triatlons
Privé vind je me nog wel vaak in sportkleding. Vanaf mijn 21e ben ik gaan triatlonnen: 3,8 km zwemmen, 180 km fietsen en een marathon van 42,5 km hardlopen. Drie keer heb ik zo’n triatlon gelopen. De laatste jaren ben ik vooral fanatiek met de halve triatlon.
Wat ik zo leuk vind aan triatlons is de combinatie van de sporten. Ik kan niet alles perfect, maar probeer de drie onderdelen zo goed mogelijk te combineren met elkaar.
Inspanning is ontspanning
Op de ambulance maken we niet elke dag heftige dingen mee. Maar je weet nooit wat er op een dag gebeurt. Mocht het iets heftigs zijn, dan helpt het voor mij om te sporten. Inspanning is voor mij ontspanning. Zowel fysiek als mentaal.
Hardlopen, zwemmen en fietsen zijn sporten die flexibel in te plannen zijn. En dat is fijn met deze onregelmatige baan en het gezinsleven.
Carrière-switch
Ook nu ben ik weer bezig met een carrière-switch, maar wel gewoon op de ambulance. Ik zit nu in het laatste studiejaar van de opleiding tot medisch hulpverlener en ik verwacht begin 2024 af te studeren.
Vanaf dan ben ik verantwoordelijk voor het medische gedeelte tijdens de ambulancezorg. En verplaats ik van de linkerstoel in de ambulance, naar de rechterstoel of achterin de ambulance.
Het uniform, dat blijft hetzelfde. De verantwoordelijkheid ietsje groter.”
Zie jij jezelf ook al lopen in een ambulance-uniform?
Bekijk onze vacaturesMeer verhalen van onze collega's
Uitgiftecentralist Emiel
Na 13 jaar in het ziekenhuis gewerkt te hebben op de sterilisatie-afdeling – waar hij medische instrumenten voor operaties steriliseerde (reinigde) - was het voor Emiel tijd voor iets anders. Hij zag de vacature voor uitgiftecentralist, solliciteerde en werkt ondertussen 1,5 jaar met veel plezier op de meldkamer ambulancezorg.
Zwemjuf, moeder, mantelzorger én ambulanceprofessional
Patricia is niet alleen ambulancechauffeur en uitgiftecentralist op de meldkamer, maar is ook naast haar werk altijd druk. Als moeder, mantelzorger en zwemjuf. Patricia vertelt hoe ze dit allemaal combineert.
Werken bij Ambulance Amsterdam
Kom meer te weten over de verschillende functies van Ambulance Amsterdam. Collega's Kelly, Jonathan, Ruud, Henrike, Danny en Antissa vertellen elk in anderhalve minuut over hun werk.
Expert opgeschaalde zorg en evenementen Simon
Met een geschiedenis als ambulancechauffeur, ambulanceverpleegkundige én teammanager van een ambulancepost, is het ambulancewereldje Simon niet onbekend. Sinds 4 jaar is Simon Expert opgeschaalde zorg en evenementen. Simon legt uit wat deze functie inhoudt.
De ene net uit dienst, de ander net in dienst
De een was nog maar nét geboren, toen de ander startte bij Ambulance Amsterdam: Janina - die staat aan de start van haar carrière - gaat in gesprek met Margot, die ondertussen met pensioen is na 34 dienstjaren op de ambulance. Over de verschillen tussen vroeger en nu, het werk op de middencomplexe ambulance en de ritten die ze zijn bijgebleven.