Gepubliceerd op: 23 september 2022
Tijdens de recessie in 2013 verloor Jeroen zijn baan als grafisch vormgever. Achteraf gezien was dat een geluk bij een ongeluk: hij werkt nu als Medisch Hulpverlener op post Hoofddorp. Jeroen vertelt hoe dit zo gelopen is.
“Al sinds ik klein was trok de ambulancewereld me aan: als ik een ambulance met zwaailicht en sirene voorbij zag rijden, was ik altijd onder de indruk. Toch ben ik uiteindelijk in de grafische wereld beland. Een baan die ik met veel plezier deed.
En hoewel de ambulancewereld nog steeds lonkte, zeg je niet zomaar je baan op om helemaal een andere kant op te gaan. Maar toen ik door de recessie in 2013 geen baan meer had, was dat het perfecte moment om toch mijn droom achterna te gaan.
In 2014 ben ik gaan solliciteren bij ambulancediensten
Nadat ik ervoor zorgde dat ik alle benodigde papieren had, zoals een groot rijbewijs, EHBO- en reanimatiediploma. En met succes: ik mocht starten als ambulancechauffeur in opleiding op post Hoofddorp. Dat was een hele gave, maar ook spannende tijd.
Ik kan me nog goed herinneren dat ik voor de eerste keer ‘los’ ging rijden op de ambulance (alleen met de ambulanceverpleegkundige). Ik merkte dat ik eraan toe was en keek ernaar uit, maar ik vond het toch ook spannend. Want nu kon ik niet meer terugvallen op een collega werkbegeleider. Maar deze spanning verdween toen ik langer op de ambulance werkte en meer praktijkervaring opdeed.
“Jij blijft niet lang chauffeur, jij gaat nog wel over als pleeg”
Ik hoor het mijn collega’s nog zeggen in mijn eerste jaren als ambulancechauffeur. Maar die ambitie had ik niet. Ik vond (en vind) ambulancechauffeur een prachtig vak en ik moest nog zo veel leren. Daarnaast is het traject om ambulanceverpleegkundige te worden erg lang, en dat zag ik niet zitten met een gezin.
Maar toen kwam er een interessante vacature voorbij binnen Ambulance Amsterdam…
In 2018 startte er een traject om ambulancechauffeurs om te scholen tot BMH-er: Bachelor Medisch Hulpverlener. Een duale opleiding van 4 jaar aan de Hogeschool Utrecht. Na veel wikken en wegen en gesprekken met het thuisfront besloot ik ervoor te gaan.
Uiteindelijk was ik een van de gelukkigen die deel mocht nemen aan het traject. En zo startte ik in 2018 samen met een groep van ambulancechauffeurs vanuit heel Nederland aan de opleiding BMH. Een intensieve, maar vooral een hele leuke tijd.
Nu, vier jaar later, ben ik afgestudeerd!
Sinds een paar weken werk ik ‘los’ op de ambulance als Medisch Hulpverlener. En net als toen ik startte als ambulancechauffeur, was ik er ook nu weer aan toe om er ‘alleen’ voor te staan. Maar mijn eerdere werkervaring op de ambulance is een enorme meerwaarde in het werk wat ik nu doe.
Als Medisch Hulpverlener doe ik hetzelfde werk als een ambulanceverpleegkundige, met dezelfde protocollen, bevoegdheden en verantwoordelijkheden.
Ik ben blij dat ik van mijn werkgever de kans heb gekregen om door te groeien van ambulancechauffeur naar Medisch Hulpverlener
Ik vind het vak van ambulancechauffeur nog steeds prachtig, maar ik vind het ook heel mooi om het werk te doen wat ik nu doe. En als ik dan terugkijk, ben ik toch wel een beetje trots op mezelf. Begin 2015 was ik nog helemaal onbekend in de ambulancewereld en nu zit ik op deze plek. Ik ben dankbaar voor de supermooie kans die ik heb gekregen!”
Lijkt het je ook leuk om te werken op de ambulance?
Bekijk onze vacaturesMeer verhalen van onze collega's
Sporten als uitlaatklep
Jonathan besteedt zijn vrije tijd het liefste in de sportschool. Omdat hij trainen leuk vindt en fit wil blijven, maar ook omdat het hem helpt tijdens zijn werk als ambulancechauffeur.
Van ziekenhuis naar meldkamer
Miranda liep vorig jaar rond op een carrièrebeurs, nieuwsgierig naar wat anders dan haar werk als verpleegkundige in het ziekenhuis. Op de beurs raakte ze in gesprek met een meldkamercentralist van de politie, die vertelde over het werk op de meldkamer. Dat gesprek zette haar aan het denken: misschien was dit wel de volgende stap voor haar. Uiteindelijk besloot ze na een meekijkdag te solliciteren voor een baan op de meldkamer. En dan niet bij de politie, maar bij ons.
Zwemjuf, moeder, mantelzorger én ambulanceprofessional
Patricia is niet alleen ambulancechauffeur en uitgiftecentralist op de meldkamer, maar is ook naast haar werk altijd druk. Als moeder, mantelzorger en zwemjuf. Patricia vertelt hoe ze dit allemaal combineert.
Een ambulance-uniform, brandweerpak of overall
Linette woont in Zuid-Holland, maar heeft er toch voor gekozen om te werken in Amsterdam. De grote van de stad, de drukte, een andere mentaliteit: Linette moest wel even wennen toen ze hier kwam werken. Maar ondertussen is ze van Amsterdam gaan houden!
Uitgiftecentralist Emiel
Na 13 jaar in het ziekenhuis gewerkt te hebben op de sterilisatie-afdeling – waar hij medische instrumenten voor operaties steriliseerde (reinigde) - was het voor Emiel tijd voor iets anders. Hij zag de vacature voor uitgiftecentralist, solliciteerde en werkt ondertussen 1,5 jaar met veel plezier op de meldkamer ambulancezorg.