Gepubliceerd op: 20 maart 2025

Dingeman had als verpleegkundige in het ziekenhuis en in de psychiatrie al flink wat ervaring opgedaan en besloot de stap te maken naar de ambulancezorg. Hij wilde meer zelfstandigheid, meer afwisseling in het werk en de kans om patiënten echt de aandacht te geven die ze nodig hebben. Daarom besloot hij bij ons te solliciteren en de opleiding tot verpleegkundige middencomplexe ambulancezorg te volgen. Ondertussen staat hij al vier maanden op eigen benen en werkt hij elke werkdag samen met een chauffeur om patiënten veilig en met de juiste zorg naar hun bestemming te brengen. Hij neemt je mee in zijn ervaringen tot nu toe én vertelt over de specialisatie in acute psychiatrie waar hij nu mee bezig is.

“Nadat ik was aangenomen bij Ambulance Amsterdam, startte ik met de opleiding tot verpleegkundige middencomplexe ambulancezorg (MCA). Deze opleiding is deels theoretisch en deels praktisch. Je leert op de Academie voor Ambulancezorg over verschillende thema’s, zoals over cardiologie, kwetsbare ouderen en psychiatrie. Maar je leert bijvoorbeeld ook over de taak van de chauffeur en hoe je communiceert met de meldkamer. Daarnaast ga je gelijk zelf aan de slag op de ambulance. Zo ontdek je direct waar je tegenaan loopt en waar je nog meer over wilt leren.

Tijdens mijn opleiding werd ik begeleid door twee vaste werkbegeleiders. Zij maakten mij wegwijs op de ambulancepost en het werk in de middencomplexe ambulancezorg. Als ik een dienst ging werken op de ambulance, was er altijd een van de twee werkbegeleiders bij. In het begin was mijn taak vooral observeren en oefenen onder hun begeleiding. Maar al snel kreeg ik de ruimte om zelf aan de slag te gaan en zelf beslissingen te nemen. Net zolang tot ik het helemaal onder de knie had.


De eerste keer écht los

En dan is het zover: je mag zelfstandig aan de slag! Ineens ben jij degene die de beslissingen neemt, zonder andere medici in de buurt – alleen je chauffeur als teamgenoot. Dat geeft een enorme verantwoordelijkheid, maar dat maakt het werk juist uitdagend en afwisselend.

Je hebt geen vaste chauffeur als collega, maar je werkt steeds met een andere chauffeur samen.

Iedereen heeft zijn eigen werkwijze en het is daardoor soms even zoeken als je voor de eerste keer samenwerkt. Maar voor je het weet, loopt alles soepel en functioneer je samen als een geoliede machine.

Ik heb het erg naar mijn zin op de ambulance

Wat ik zo fijn vind aan dit werk, is de één-op-één zorg. In tegenstelling tot een drukke ziekenhuisafdeling, hoef je maar één patiënt per keer te verzorgen. Daarnaast is er binnen de middencomplexe ambulancezorg geen extreme tijdsdruk. Dit betekent dat ik echt de tijd kan nemen om patiënten op hun gemak te stellen en ze de zorg te bieden die ze nodig hebben. En dat is precies wat dit werk op de middencomplexe ambulance zo bijzonder maakt.

Op de ambulance ben ik een team samen met de chauffeur, maar ons gehele team bestaat uit meer dan 100 collega’s! Je kunt het natuurlijk nooit met iedereen vinden, maar onderling is er een goede werksfeer. Ik heb het hier heel erg naar mijn zin, en ben erg blij met mijn overstap naar de ambulancezorg!

Specialisatie in acute psychiatrie

Op dit moment ben ik me verder aan het specialiseren in acute psychiatrie. Dit is een aanvullende opleiding van Ambulance Amsterdam, waar je wordt klaargestoomd voor dit specialisme. Naast de opleidingsdagen loop je een dag mee in verschillende instellingen, zoals bij de SPA in Amsterdam (Spoedeisende Psychiatrie Amsterdam). Zodat je weet waar je patiënten naartoe kunt brengen en hoe je ze hierin het beste kunt begeleiden.

Op dit moment doe ik alleen de middencomplexe ambulanceritten. Maar zodra ik de aanvullende opleiding gehaald heb, ga ik ook acute psychiatrie rijden. Dat gaat mijn werk nóg interessanter en afwisselender maken.”

Enthousiast geworden over werken in de ambulancezorg?

Bekijk onze vacatures

Meer verhalen van onze collega's

Zwemjuf, moeder, mantelzorger én ambulanceprofessional

Patricia is niet alleen ambulancechauffeur en uitgiftecentralist op de meldkamer, maar is ook naast haar werk altijd druk. Als moeder, mantelzorger en zwemjuf. Patricia vertelt hoe ze dit allemaal combineert.

MICU: ooit ben jij van mij

Op haar allereerste dag bij Ambulance Amsterdam liep Natascha de garage binnen. En daar stond hij: de Mobile Intensive Care Unit (MICU). Groot, indrukwekkend en vol mogelijkheden. Ze liep ernaartoe, gaf hem een kusje op de motorkap en fluisterde: ‘Ooit ben jij van mij.’ Die kus was geen grapje. Het was haar manier om te manifesteren dat dit zou lukken.

Van sportkleding naar ambulance-uniform

Jarenlang stond Rik met veel plezier als gymdocent voor de klas. Tot hij in 2013 te maken kreeg met een life-changing event, waardoor het tijd werd voor een carrière-switch.

Op de meldkamer krijg je de kans om zorg te verlenen op een heel andere manier

Miranda liep vorig jaar rond op een carrièrebeurs, nieuwsgierig naar wat anders dan haar werk als verpleegkundige in het ziekenhuis. Op de beurs raakte ze in gesprek met een meldkamercentralist van de politie, die vertelde over het werk op de meldkamer. Dat gesprek zette haar aan het denken: misschien was dit wel de volgende stap voor haar. Uiteindelijk besloot ze na een meekijkdag te solliciteren voor een baan op de meldkamer. En dan niet bij de politie, maar bij ons.

Als verpleegkundig centralist zorg je voor de eerste hulp op afstand

Als 112 wordt gebeld, zorgt Kim voor de eerste hulp op afstand en beoordeelt ze of er ambulancezorg nodig is. De meestgestelde vragen over deze uitdagende baan op de meldkamer ambulancezorg beantwoordt Kim in een video.