Gepubliceerd op: 17 november 2022
Als aan Linda gevraagd wordt wat ze voor werk doet, dan zegt ze met trots dat ze ambulanceverpleegkundige is. En binnenkort breidt ze dat werk uit met de nevenfunctie aandachtsfunctionaris KMHG. Linda legt uit wat dat is en vertelt waarom ze het zo naar haar zin heeft bij Ambulance Amsterdam.
“Ik heb altijd al in Amsterdam gewerkt, in het VUmc. Tot ik besloot wat dichter bij huis te gaan werken, bij het St. Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein. Daar merkte ik dat ik de reuring van de hoofdstad miste, de mensen en de gekkigheid. Dus toen ik de overstap wilde maken naar de ambulance, wist ik dat ik dat werk bij Ambulance Amsterdam wilde doen. Ik solliciteerde, met succes, en werk daar nu sinds januari 2020 als ambulanceverpleegkundige.
Ik houd van de no-nonsense mentaliteit die in Amsterdam heerst. Iedereen hier is recht voor z’n raap. Daarnaast zijn de patiënten in Amsterdam heel divers: je hebt te maken met toeristen, verschillende nationaliteiten, échte Amsterdammers en expats. En naast het werk in de hoofdstad, werken we ook in de buitengebieden, zoals Diemen, Amstelveen en Aalsmeer. Het is dus een heel divers werkgebied: van het intens stedelijke van de grachtengordel, tot de bollen in Aalsmeer.
Vorig jaar zijn we samengegaan met team Oost op post Overamstel.
Zelf werk ik in team Zuid en ik ben gek op mijn collega’s. We werken samen met post Oost in een heel gezellig team. En juist omdat we in ons werk met heftige situaties te maken krijgen, is het goed om af en toe te kunnen ontladen met elkaar. We kunnen daarnaast goed met elkaar praten. We zien het vaak wel als iemand een heftige casus heeft gehad. Dan vragen we hoe het gaat en of ze het erover willen hebben. En vaak krijgt diegene de dag erna ook nog wel even een appje om te vragen hoe je hebt geslapen.
Hier hebben we binnen Ambulance Amsterdam ook een bedrijfsopvangteam (het BOT) voor. Dit is een groep speciaal opgeleide collega’s die je opvangen en begeleiden bij het verwerken van ingrijpende gebeurtenissen. Maar het is ook fijn om het er met collega’s onderling over te kunnen hebben. Dat vind ik heel belangrijk in ons werk.
De meest interessante ambulance-inzetten vind ik reanimaties
Een reanimatie is voor de patiënt en zijn/haar familie altijd verschrikkelijk. Maar als het goed en gecoördineerd loopt, dan kunnen we elkaar na zo’n casus echt aankijken en denken ‘Ja, we hebben echt alles gedaan wat we moesten doen.’ En wat de uitkomst dan ook mag zijn voor de patiënt, dan mag ik wel tevreden zijn dat de samenwerking met verschillende disciplines (zoals de politie en brandweer) goed is gegaan.
En waar ik het meest blij van word in mijn werk?
Ik word gewoon heel blij van een zonnige werkdag in Amsterdam. Als ik tussen de ambulanceoproepen door met een bakje koffie met collega’s op de Dam sta. Gewoon mensen kijken en genieten van de reuring in de stad.
Maar ik kan ook blij worden van een patiënt die we thuis kunnen laten, in plaats van insturen naar het ziekenhuis. Want het ziekenhuis is niet altijd de juiste plek, daar zit niet iedereen op te wachten.
Soms willen bijvoorbeeld oude patiënten graag thuis blijven, in alle veiligheid. En als we dan met de huisarts kunnen regelen dat de juiste zorg ter plaatse komt. Én als de patiënt en familie van de patiënt daar ook blij mee zijn, dan kan ik met een tevreden gevoel naar huis.
Mijn werk als ambulanceverpleegkundige breid ik binnenkort uit met een nevenfunctie
In december begin ik met een 3-daagse opleiding tot aandachtsfunctionaris kindermishandeling en huiselijk geweld (KMHG). Daarna ga ik, naast mijn werk als ambulanceverpleegkundige, aan de slag als aandachtsfunctionaris KMHG binnen Ambulance Amsterdam. Alle aandachtsfunctionarissen KMHG draaien piketdiensten. Dit houdt in dat je 24 uur dienst hebt, waarin je telefonisch bereikbaar bent voor alle collega’s. Wanneer zij dan tijdens hun werk een situatie van kindermishandeling of huiselijk geweld tegenkomen, dan kun je ze ondersteuning bieden. Zoals helpen bij welke stappen ze moeten ondernemen, contact opnemen met Veilig Thuis en samen bedenken hoe de man/vrouw/kind in een veilige omgeving kunt brengen. Je neemt als aandachtsfunctionaris niet alles uit handen, maar je kunt ze wel ondersteunen om de juiste paden te behandelen.
Mooi om straks ook hieraan een bijdrage te kunnen leveren!”
Wil jij ook een bijdrage leveren aan de patiëntenzorg in Amsterdam en omstreken?
Bekijk onze vacaturesMeer verhalen van onze collega's
werken als verpleegkundig centralist
Als je 112 belt is Rianne een van de verpleegkundig centralisten die je aan de telefoon kunt krijgen. Een uitdagende baan, want zodra Rianne de telefoon opneemt is ze verantwoordelijk voor de melding. Al ruim 11 jaar gaat Rianne deze uitdaging elke werkdag weer met plezier aan.
Verpleegkundige middencomplexe ambulance Selina
Selina werkt op onze grootste ambulancepost: team middencomplexe ambulance. Ze vertelt meer over dit team en wat ze zo fijn vindt aan het werk op de middencomplexe ambulance.
Ambulanceverpleegkundige in opleiding Elsemieke
Elsemieke heeft na haar verpleegkunde-opleiding bijna 10 jaar in het ziekenhuis gewerkt op de SEH en IC. Ze besloot een paar maanden geleden de volgende stap te zetten: aan de slag als ambulanceverpleegkundige bij Ambulance Amsterdam.
De ene net uit dienst, de ander net in dienst
De een was nog maar nét geboren, toen de ander startte bij Ambulance Amsterdam: Janina - die staat aan de start van haar carrière - gaat in gesprek met Margot, die ondertussen met pensioen is na 34 dienstjaren op de ambulance. Over de verschillen tussen vroeger en nu, het werk op de middencomplexe ambulance en de ritten die ze zijn bijgebleven.
Zwemjuf, moeder, mantelzorger én ambulanceprofessional
Patricia is niet alleen ambulancechauffeur en uitgiftecentralist op de meldkamer, maar is ook naast haar werk altijd druk. Als moeder, mantelzorger en zwemjuf. Patricia vertelt hoe ze dit allemaal combineert.