Gepubliceerd op: 11 maart 2024
Een aantal van onze collega’s is geportretteerd. In elk van deze fotoseries zie je niet alleen (een deel van) het vertrouwde ambulance-uniform, maar ook een persoonlijk element dat hen buiten het werk typeert. Want wie is nou de mens achter het uniform?
Deze keer: het verhaal van collega Jonathan.
“Als ik op straat loop in mijn uniform, dan val ik op. Mensen kijken naar je én reageren anders op je. Vaak zijn mensen wat galanter. Ze laten ons bijvoorbeeld voor in de supermarkt, omdat ze weten dat we elk moment kunnen worden opgeroepen.
Maar, er wordt soms ook negatiever gereageerd.
Wij mogen natuurlijk tijdens spoedritten dingen die andere weggebruikers niet mogen. En dan merk je dat er een groep mensen is die daar niet tegen kan. Dit uit zich bijvoorbeeld in opmerkingen over hoe je een ambulance ergens parkeert. Of ze laten je niet voorgaan op de weg.
Professioneel
Als ik mijn uniform draag, voel ik me niet anders: ik ben gewoon dezelfde persoon en gedraag me hetzelfde.
Maar ik ben me er wel van bewust dat ik me professioneel moet gedragen als ik het ambulance-uniform draag. Ik heb een logo van Ambulance Amsterdam op mijn outfit, dus ik representeer wel het bedrijf.
Sportschool
Mijn vrije tijd besteed ik het liefste in de sportschool. Omdat ik trainen leuk vind en fit wil blijven. Maar ook omdat het me helpt tijdens het werk.
Het werk als ambulancechauffeur is fysiek best zwaar en uitdagend. Er zijn zware spullen die we mee moeten sjouwen en soms moeten we mensen van de grond af tillen. Het is dus echt een baan waarbij ik fysiek in goede conditie moet zijn.
Sporten als uitlaatklep
Maar het is ook belangrijk dat ik mentaal in goede conditie blijf. Ook hier helpt het sporten me bij.
Na het werk is sporten echt een goede uitlaatklep. Als ik 1 tot 1,5 uur de gym echt ‘gesloopt’ heb, kom ik met een goed en voldaan gevoel thuis. En het zorgt ervoor dat ik nare dingen die ik op het werk meegemaakt heb, niet meeneem naar huis. En dat is fijn.”
Zie jij jezelf ook al lopen in een ambulance-uniform?
Bekijk onze vacaturesMeer verhalen van onze collega's
Ambulancezorg als nieuwe uitdaging
Na 26 jaar op de intensive care van Amsterdam UMC te hebben gewerkt, wilde Irene wat anders gaan doen. Maar wat? Ze zocht een andere werkomgeving waarbij ze minder binnen zat, zelfstandiger kon werken en meer verantwoordelijkheid kreeg. Op de ambulance vond ze precies wat ze zocht!
Zwemjuf, moeder, mantelzorger én ambulanceprofessional
Patricia is niet alleen ambulancechauffeur en uitgiftecentralist op de meldkamer, maar is ook naast haar werk altijd druk. Als moeder, mantelzorger en zwemjuf. Patricia vertelt hoe ze dit allemaal combineert.
Uitgiftecentralist Emiel
Na 13 jaar in het ziekenhuis gewerkt te hebben op de sterilisatie-afdeling – waar hij medische instrumenten voor operaties steriliseerde (reinigde) - was het voor Emiel tijd voor iets anders. Hij zag de vacature voor uitgiftecentralist, solliciteerde en werkt ondertussen 1,5 jaar met veel plezier op de meldkamer ambulancezorg.
Van ziekenhuis naar meldkamer
Miranda liep vorig jaar rond op een carrièrebeurs, nieuwsgierig naar wat anders dan haar werk als verpleegkundige in het ziekenhuis. Op de beurs raakte ze in gesprek met een meldkamercentralist van de politie, die vertelde over het werk op de meldkamer. Dat gesprek zette haar aan het denken: misschien was dit wel de volgende stap voor haar. Uiteindelijk besloot ze na een meekijkdag te solliciteren voor een baan op de meldkamer. En dan niet bij de politie, maar bij ons.
Ambulanceverpleegkundige in opleiding Elsemieke
Elsemieke heeft na haar verpleegkunde-opleiding bijna 10 jaar in het ziekenhuis gewerkt op de SEH en IC. Ze besloot een paar maanden geleden de volgende stap te zetten: aan de slag als ambulanceverpleegkundige bij Ambulance Amsterdam.