Ga ik dood?
Lees verder >
Hi El,
Wat een briljant idee van die collega van de politie om zo die vrouw op te sporen! Samenwerking is ook zo belangrijk. Zo zie je maar weer dat meedenken tot hele creatieve oplossingen kan leiden.
Ik weet nog dat ik deze melding kreeg, al meer dan een half jaar geleden. Het staat nog steeds in mijn geheugen gegrift.
Een vrouw belt: “Oh, alstublieft komt u snel!”
“Wat is het adres mevrouw, waar u hulp nodig heeft?”
“Oh waar woon ik, ik ben zo zenuwachtig, ik weet het niet meer!”
Ik zie in mijn scherm vanwaar ze belt, dus ik check of dat de straat is waar ze zich bevindt.
“Ja, ja dat klopt!”, geeft ze aan.
“Maar wat is er aan de hand?” vraag ik
“Mijn man! Nee, niet mijn man, mijn ex, ligt onderaan de trap. Ik hoorde een dreun, een soort plof, ik denk dat hij van de trap gevallen is. Hij zal wel weer gedronken hebben. Hij is verslaafd ziet u. Oh oh wat erg, wat erg!”
“Is hij wakker?”
“Nee, nee, dat denk ik niet. Er komt bloed uit zijn hoofd, er ligt een hele plas. Oh mijn god, wat moet ik doen?”
“Kan u naar hem toe gaan?”
“Nee, oh nee, dat durf ik niet, dat kan ik niet aan.”
“Hoeft niet mevrouw, kan u zien of hij ademt?”
“Dat denk ik wel, maar ik weet het niet zeker.” Haar stem trilt. “Oh, oh, wat verschrikkelijk!”
Ik ga ervan uit dat de man van de trap is gevallen
Ik vraag aan mijn collega om twee ambulances en het Mobiel Medisch Team (MMT), de traumahelikopter. Maar het is heel druk, zie ik aan de blik van mijn collega. Alle ambulances rijden al en ook het MMT is al naar een ander incident, dus het duurt langer dan ik zou wensen.
“De ambulance komt naar u toe mevrouw,” geef ik door aan de melder.
“Alstublieft ik weet me geen raad, blijft u alstublieft bij mij, want ik ben helemaal aan het trillen.”
“Natuurlijk mevrouw. Ik blijf met u aan de lijn totdat de ambulance er is. Hoe lang was u met hem getrouwd?”
“45 jaar.”
“Das lang, wanneer begon hij met drinken?”
“Ja, dat weet ik eigenlijk niet precies, want het ging geleidelijk. Ik realiseerde me niet hoe erg het was totdat hij naar me begon te schreeuwen en uitviel tegen de kinderen.” Ze zucht en snikt.
“En hoe leerde u hem kennen?”
“Ik zat bij een koor. Daar moest ik op van mijn moeder omdat ik erg verlegen was.”
“En daar ontmoette u hem?”
“Ja, hij was heel innemend en vol complimenten. Ik voelde me speciaal.” En dan roept ze: “Oh nee, hij schokt, nee.”
“Mevrouw, de ambulance komt eraan. Het is druk, maar we zijn onderweg.”
Ze vervolgt haar verhaal: “Daarna werd mijn leven een hel, de drank nam alles over. Hij was dagelijks dronken en agressief… Mijn kinderen wilden hem niet meer zien. Ik vond het zo moeilijk, omdat ik echt wel zag hoe slecht hij voor ons was. Maar ja, begrijpt u, hij kon ook anders zijn.”
“Dat snap ik, wat dapper dat u toch de stap hebt genomen.”
“Ach lieve schat, dat was niet dapper, dat was 30 jaar te laat! Ik heb ervoor gezorgd dat mijn kinderen geleden hebben.”
“Mevrouw, u heeft het toch aangedurfd en dat is prijzenswaardig, want dat is niet makkelijk!”
“Ja… zucht… maar ja, daarna, zucht, hij bleef maar komen. Zo vaak, zo dronken. Ach u heeft geen idee , voor mij… ach.” Ze barst weer in tranen uit.
“Dat is ook wel heel zwaar voor u.”
“Ja dat klopt,” snikt ze. Daarna vermant ze zich: “Ik hou u van uw werk, sorry.”
“Nee hoor, mevrouw, dit is ook mijn werk. Ik blijf met u aan de lijn.”
Ik kijk ondertussen naar mijn scherm en zie dat de eerste ambulance er bijna is
“Mevrouw, de hulp is er bijna.”
“Oh ja, ik hoor ze, ze zijn er! Dank u wel, hoe heet u?”
“Ik heet Yvon.”
“Dank u, Yvon, u hebt me zo goed geholpen. Dank u.”
“Graag gedaan en heel veel sterkte,” zeg ik.
Dan hang ik op en pak direct de volgende 112-melding op
Die is heel kort: “Hallo ik heb een vraag, ik heb net een dode duif gezien, moet ik me nu laten testen op vogelgriep?”
“Nee, meneer maakt u zich geen zorgen.”
“Bedankt.”
Later bel ik mijn collega’s van de ambulance om te vragen hoe het met de man was
Hij bleek een grote bloeding te hebben in zijn hoofd en overleed in het ziekenhuis. Ik zucht. Een heel leven in een notendop. Soms blijft het je bij.
Nou El je kan weer aan de slag. Zie je morgen op ‘t werk, gezellig!
Groet, Yvon
