Zie je wel!
Lees verder >
Ha Yvon,
Ik ben voor elke ontwikkeling die ons werk makkelijker maakt, dus kom maar door met dat beeldbellen!
Daarover gesproken: we hebben al een soort van beeldbellen op de meldkamer. We hebben immers grote beeldschermen waarop allerlei camerabeelden vanuit de hele stad te zien zijn. Daar is vaak veel interessants op te zien. Zeker voor de politie, die de beschikking heeft over een gigantische videowall. Echt, als je dat gezien hebt loop je nooit meer hetzelfde door de stad. Want die dingen kunnen ook nog eens inzoomen tot de pukkel op je neus. Nee echt, we kunnen er niet om heen: Big Brother is watching.
Dat ondervond de puberzoon van mijn collega laatst aan den lijve toen heel toevallig de camera op hem gericht stond terwijl hij diep in de nacht voor een café een sigaret stond te roken. Moeders verslikt zich bijna in haar koffie: “Hee!! Dat is mijn zoon!” horen we haar ineens foeteren. “Wat krijgen we nou zeg! Hij zou allang thuis zijn en dan ook nog aan het roken! Wacht maar: ik zal hem even laten schrikken.”
Ze stuurt hem een appje: Doe die sigaret uit en ga naar huis!. Ik zie je wel staan daar!
We moeten met zijn allen lachten als we zien dat hij zijn telefoon pakt, en het appje leest. Hij stikt bijna in zijn sigaret en zwaait daarna met een half lachje naar de camera. Sorry mam!
Het is vermakelijk om te zien wat er allemaal gebeurt in ons mooie Amsterdam
Zeker in de nachtelijke uren.
Maar het kan ook nuttig zijn: zo zagen wij een groepje jongens heel pesterig een paar fietsen in de gracht gooien. Een lol dat ze hadden. Maar de politie zag het ook en voor ze aan het einde van de straat waren, reed een politie wagen ze al tegemoet. Betrapt!
Heel heftig is het als we op een warme nacht een groep jongeren buiten zien chillen en plots een jongen vanuit het niets een keiharde kaakslag krijgt. De dader gaat er meteen in volle vaart vandoor. De jongen valt neer met een harde klap. We zien zijn hoofd keihard tegen de stoeprand smakken.
We zien ook dat hij niet meer op staat. Hij is bewusteloos.
Nog voor de paniek op straat uitbreekt, sturen we een ambulance die kant op
Die rijdt al als de telefoon gaat: “We hebben het gezien en we zijn al onderweg mevrouw,” zeg ik tegen de jongedame die ik paniekerig met een telefoon tegen het oor aan bij de bewusteloze jongen zie staan.
Ze is verbaasd en valt stil.
Dan zie ik haar achterdochtig spiedend om zich heen kijken: “WTF is dit, waar staat die camera??” Hoor ik haar denken. Die loopt hierna ook nooit meer hetzelfde door de stad, denk ik bij mezelf.
Ja, ik zei het al: Big Brother is watching…
Dus Yvon, als je zo richting werk gaat: je weet nooit wie je ziet, dus zorg dat je haar goed zit en gedraag je!
