Ga ik dood?
Lees verder >
Pijn op de borst. Hoe vaak we dat niet in ons scherm zien. Nu ook weer.
Bij aankomst worden we opgevangen door een zeer nerveuze, maar erg aardige jongen die voor zijn moeder gebeld heeft. Zij heeft heel veel pijn. Op de bank zit een vrouw die geen Nederlands spreekt en inderdaad duidelijk veel pijn heeft.
Ze wijst niet op haar borst maar op haar buik
Geleidelijk wordt het verhaal ons duidelijk: ze is pas in het ziekenhuis geweest en heeft gehoord dat ze galstenen heeft. Daar moet ze dus voor behandeld worden.
Aha, galstenen. Dat verklaart de pijn. De mevrouw vertelt ons dat ze nog geen medicatie heeft ingenomen, ze was niet zo van de pillen. We leggen uit dat dat juist nu heel belangrijk is en dat ze goed moet opletten wat ze eet. Geen vette dingen en geen chocola.
Toen de zoon dat aan haar uitlegde, vertelde ze dat ze net daarvoor chocolade-eitjes gegeten had. Een betere onderbouwing van ons verhaal konden we niet wensen. De zoon bedankte ons uitgebreid voor de uitleg. Wij stuurden onze bevindingen aan haar eigen huisarts zodat hij het verder kan oppakken.
De vrouw keek ook alweer wat meer geruster en bood ons bij vertrek de chocolade-eitjes aan.
Beleefd sloegen we haar aanbod af.
