Hi Ellen,

Wat een goed idee, om het adres op de post te checken! We hebben veel hulpmiddelen om achter het adres te komen, maar soms is dat toch niet mogelijk doordat de ‘locatie delen’ op de telefoon niet aanstaat of het signaal wordt overgenomen door een zendmast in de buurt. Dan zit je mooi met je handen in het haar en dat is weer niet zo handig als er gereanimeerd moet worden.

Ik had laatst ook een bijzondere melding, een melding waar ik mijn vinger niet op kon leggen
Een man belt: “Weet u misschien hoe ik een bloeding kan stelpen? Ik heb in mijn hand gesneden en het blijft maar bloeden, ik ben er zelfs enigszins eigenaardig duizelig van.” De man praat met wonderlijke pauzes en hij lijkt zijn woorden zorgvuldig te kiezen. Hij klinkt zeer beheerst en beschaafd. En toch, er is iets raars.

Ik vraag: “Hoe kwam dat?” Het blijft stil. “Wat was u aan het doen?” Weer hoor ik een tijdje niets en dan zegt hij: “Ik was bezig met een snede aan de laterale zijde.” 

Vreemd, denk ik, dit is medische taal.

Ik vraag “Bent u arts?” “Jazeker, ik ben (weer een lange pauze ) psychiater.” “Bent u nu duizelig?“, vraag ik. ”Ja zo zou je het kunnen stellen,” zegt hij. Ik vraag hem om zijn hand hoog te houden en een schone droge doek tegen de wonden aan te leggen. “Dat heb ik reeds geprobeerd maar het gewenste effect is niet geëffectueerd.”

Ik besluit een ambulance te sturen
Dat is uitzonderlijk, want normaal gesproken sturen we geen ambulance voor een snee in de hand. We adviseren dan om zelf naar de huisarts of SEH te gaan.
De ambulanceverpleegkundige belt dan ook met de vraag waarom zij daarheen moeten. Ik leg het uit.

Er klopt iets niet. Het is raar. Die man doet raar. Ik vertrouw het niet.

Later komt de ambulanceverpleegkundige langs op de meldkamer en ze vertelt dat ze nog nooit zoiets gezien hadden. De hele keuken zat onder het bloed. Het bloed zat ook op het bed en op de grond. Er lagen drie messen op tafel. Ook onder het bloed. De man had diep in vier van zijn vingers gesneden. Toch bleef hij uiterst formeel en beleefd praten. De verpleegkundige nam hem snel mee, weg van de messen en de onveilige situatie. Op naar ‘t ziekenhuis alwaar hij verzorgd is en psychische hulp heeft gekregen. 

Luisteren naar je onderbuikgevoel is dus belangrijk
Anders kan je je lelijk in de vingers snijden.  

Dat zal jij vast ook wel eens hebben gehad. Goede dienst El. Ik ben 4 dagen vrij, dus ik ga even naar een andere wereld. Vive la France! 

Yvon

Verhalen uit de meldkamer

Verpleegkundig centralisten Ellen en Yvon vertellen elkaar elke maand over de meest bijzondere, mooie, heftige en soms ook grappige momenten die ze meemaken op de meldkamer ambulancezorg in Amsterdam.

Meer blogs