Om twee uur ’s nachts moeten we naar twee mannen die ernstig gewond zijn aan hun hand. De meldkamer had geprobeerd om ze zelf naar het ziekenhuis te laten gaan. Maar dat kon niet, hadden de mannen gezegd.
Daarom werden wij samen met de politie naar de locatie toegestuurd voor een zogenoemde A2-rit. Dit is een urgente rit, zonder levensgevaar, waarbij we geen zwaailichten en sirenes gebruiken tijdens het rijden.
Ter plaatse op een verlaten industrieterrein zien we twee keurig geklede jongemannen in het gras zitten. Vooral de ene heeft het moeilijk en ziet heel erg bleek.
Wat is hier gebeurd?
De twee mannen gaven toe dat het verhaal heel onaannemelijk klonk, maar het was toch echt de waarheid. Ze waren eigenaar van een daar gevestigd bedrijf en hadden nog wat gedronken na het werk. Daarbij waren ze even vergeten dat het hek automatisch sloot, waardoor ze waren ingesloten.
Wat overmoedig geraakt door de drank, dachten ze: we klimmen wel even over dat hek. Maar dat hek zat vol met puntige uitsteeksels en bleek een veel betere barrière dan ze zelf hadden ingeschat.
Bij de ene man viel het nog mee, hij had een paar diepe wonden in zijn hand. Maar de andere man, degene die zo bleek zag, had nog veel diepere wonden die er niet best uitzagen.
Ze waren heel blij om ons te zien en moesten door hun tranen heen wel lachen
Om drie uur ’s nachts niet proberen in te breken, maar proberen uit te breken. Dat geloof je toch niet? Maar we moesten toegeven: het was echt zo.
We hebben pijnstilling gegeven en de mannen voor verzorging van de wonden naar het ziekenhuis gebracht.
Thijs Gras vertelt over zijn ervaringen bij Ambulance Amsterdam
Thijs werkt al ruim 27 jaar als ambulanceverpleegkundige. En sinds de start van Ambulance Amsterdam in 2012 doet hij dat bij ons. Thijs vertelt in zijn blogs elke week over wat hij de afgelopen 10 jaar allemaal meegemaakt heeft op de ambulance.