Tweede Kerstdag waren we net op weg voor een rit met A2-urgentie, als die wordt afgebroken voor een reanimatie. Dat gaat natuurlijk voor.
In een bejaardenhuis heeft iemand zich verslikt in een stuk vlees. Als we ter plaatse komen zijn brandweer en politie al aan het reanimeren. De verzorging is in alle staten. In de gang ligt een oudere man, die niet meer kan ademen. Mijn eerste actie is met een speciale tang (de Magilltang) en een laryngoscoop te kijken of ik wat zie. Al snel heb ik een flink stuk biefstuk te pakken. De man hoor je weer ademen. Ik check het ritme: zijn hart klopt. De hartmassage kan gestopt worden, maar we doen er wel zuurstof op.
Met hulp van de tweede ambulance en de brandweer leggen we de man op de brancard. Op naar het ziekenhuis. Zijn situatie lijkt vrij stabiel. We geven pijnstilling, want zijn ribben hebben wel wat te verduren gehad.
In het ziekenhuis dragen we de man over aan de SEH. Hij lijkt langzaam beter te worden. Zijn ademhaling en hartritme worden rustiger en hij begint een beetje te reageren.
Op de terugweg naar de post besluiten we nog even langs het tehuis te gaan
Zodat we deze hoopgevende berichten aan de verzorging en de medebewoners kunnen geven. Hebben zij ook een beter gevoel op deze kerstdag. Ze zijn enorm opgelucht en prijzen de snelheid van de aanwezige hulp. Daar heeft onze meldkamer natuurlijk een belangrijk aandeel in gehad.
Als we aan het eind van de dienst nog even in het ziekenhuis komen, horen we tot onze grote verbazing dat de man inmiddels is teruggebracht naar het bejaardenhuis. Hij was weer zo goed bijgekomen dat dat makkelijk kon.
Zo werd het ook voor ons een bijzondere kerst!
Thijs Gras vertelt over zijn ervaringen bij Ambulance Amsterdam
Thijs werkt al ruim 27 jaar als ambulanceverpleegkundige. En sinds de start van Ambulance Amsterdam in 2012 doet hij dat bij ons. Thijs vertelt in zijn blogs elke week over wat hij de afgelopen 10 jaar allemaal meegemaakt heeft op de ambulance.