Storm in een glas water
Lees verder >
We worden opgeroepen voor een reanimatiemelding. In dit dorp zijn burgerhulpverleners vaak al voor ons ter plaatse — zo ook nu. Bij aankomst heeft de patiënt al drie keer een shock gehad, waardoor zijn hartritme bij onze binnenkomst net weer is hersteld.
Het is druk in de woning: familie, brandweer, twee ambulances en burgerhulpverleners. We schalen af, brengen de casus in kaart en maken ons snel klaar voor transport.
De partner van de heer des huizes loopt in paniek rond
Tijdens zo’n gebeurtenis komen er soms heel wat emoties los. Ik vertel haar dat meneer een hartinfarct heeft gehad en nu met spoed met ons mee moet naar het ziekenhuis. Ze beaamt alles en geeft aan graag mee te willen.
Tijdens het transport krijgt meneer opnieuw het hartritme waarvoor hij een shock nodig heeft. Zoals je misschien uit films kent, maakt het apparaat (de defibrillator) bij het opladen van de energie een kenmerkend geluid. Het geluid is ook voorin de ambulance hoorbaar. De partner van meneer komt omhoog uit haar stoel, steekt haar hoofd door het luikje en roept: “STOP!”
Ik kijk haar verbaasd aan: “Stop?”
Ze zegt nogmaals: “JA, STOP!”
“Wat bedoelt u precies?” vraag ik haar.
Waarop ze zegt, met een prachtig dialect: “Is het niet zijn suiker?”
Ik moet haar helaas antwoorden: “Nee mevrouw, het is niet zijn suiker.”
Ze zucht, gaat weer zitten en zegt tegen mijn collega: “Nou, dan weet ik het ook niet meer.”
De rest van de rit zit ze rustig en gelaten voorin.
Nadat we de patiënt in kritieke toestand in het ziekenhuis hebben gebracht, stappen we weer in onze ambulance. Mijn collega knipoogt naar me en zegt grappend: “Is het niet zijn suiker?”
Tijdens ons werk moeten we vaak veel verwerken. En hoe kan dat beter dan met een dosis humor?
Voor ons is het logisch: een hartritmestoornis kan komen door een hartinfarct. Maar voor familie of naasten is dat vaak niet vanzelfsprekend. In een crisissituatie komt informatie soms anders of helemaal niet binnen, en dat bleek hier ook zo te zijn.
Ondanks de situatie keren wij met een glimlach terug op de post. Gek en bijzonder werk hebben we ook hè?
