Hoi Yvon,
Ja, de juiste locatie vinden van een melding is vaak een hele uitdaging. Wat top dat de collega’s van de middencomplexe ambulancezorg die man toch vonden. Mooi opgelost!
Laatst bleek dat de verkeerde locatie toch ook de goede kan zijn, wonderlijk genoeg
Wat ook wonderlijk was: dat ik tijdens deze melding bijna letterlijk een engel op mijn schouder had! Lees maar:
Het is eind van de middag en het begint al te schemeren als een man belt die zich beroerd voelt. Hij heeft hartkloppingen en is hevig aan het zweten. Ik stuur met spoed een ambulance naar het adres dat hij opgeeft.
Niet veel later zie ik op mijn computer dat de ambulance de status AP (aankomst patiënt) geeft. Raar, denk ik, de ambulance staat in de verkeerde straat. Weliswaar niet ver van waar hij moet zijn, maar toch één straat verder. Misschien ligt er een straat open en kunnen ze niet dichterbij komen?
Maar dan belt het ambulanceteam: ze treffen geen man aan met hartkloppingen, maar wel iets anders waardoor hun komst meer dan gewenst is!
Bij het binnentreden van de woning gaan namelijk de koolmonoxidemelders af die de ambulancemedewerkers altijd op zich dragen. En niet een beetje: er wordt een torenhoge waarde gesignaleerd. Mijn hart staat even stil: koolmonoxide (CO) is een sluipmoordenaar. Het is levensgevaarlijk en elk jaar overlijden mensen aan koolmonoxidevergiftiging.
In de woning zit een gezin: man, vrouw en vier kleine kinderen. De jongste is een pasgeboren baby. Snel wordt het stomverbaasde gezin naar buiten gedirigeerd en de brandweer wordt direct gewaarschuwd. De brandweer is er snel en treft een oude cv-ketel aan die inderdaad CO lekt. Na de lange zomer was het vandaag voor het eerst echt fris, dus de familie had die dag voor het eerst de verwarming weer aangezet.
Het huis wordt geventileerd en de storingsdienst gebeld. Dit gezin is aan de dood ontsnapt: de kans was groot dat als ze die avond waren gaan slapen, ze niet meer wakker waren geworden..
Ondertussen belt de man met de hartkloppingen of het allemaal wel goed gaat
Hij ziet allerlei hulpdiensten in de weer een straat verder, maar bij hem is niemand. ”Sorry meneer,” wil ik zeggen, “We moesten eerst even een beschermengel assisteren: het was nogal dringend dus dat ging even voor…” Hij moest eens weten dat door zijn melding 6 mensen zijn gered!
Ondertussen was er al een andere ambulance onderweg naar de man, zodat ook hij op tijd geholpen kon worden.
Als ik na alle hectiek uit het raam kijk, denk ik even dat ik een veer zie dwarrelen
Het is gewoon een blaadje. Toch zwaai ik even naar de lucht: bedankt lieve engel!
Ellen
Verhalen uit de meldkamer
Verpleegkundig centralisten Ellen en Yvon vertellen elkaar elke maand over de meest bijzondere, mooie, heftige en soms ook grappige momenten die ze meemaken op de meldkamer ambulancezorg in Amsterdam.