Afsluiting

Deze keer een wat andere blog dan de vorige 13 blogs die ik dit jaar geschreven heb. In de voorgaande blogs heb ik geprobeerd om een zo goed en breed mogelijk beeld te geven van het werk op de ambulance. In deze blog een klein stukje achtergrond.

Sinds maart 2015 ben ik in dienst bij Ambulance Amsterdam waar ik begon als ambulancechauffeur. Ik heb de kans gekregen om de vierjarige hbo-opleiding Medisch Hulpverlener te doen. Inmiddels werk ik ruim twee jaar als gediplomeerd medisch hulpverlener op de ambulance. In deze rol doe ik exact hetzelfde werk als een ambulanceverpleegkundige, met dezelfde protocollen en met dezelfde bevoegdheid.

Regelmatig heb ik van collega’s gehoord en gelezen dat ze ‘een leven lang leren’

Dat klopt. Elke casus is anders, ook de regelmatig terugkomende ‘pijn-op-de-borst-casussen’. Patiënten kunnen zich verschillend uiten, omstanders of familie kunnen invloed hebben en de hulpvraag of klachten kunnen verschillend zijn. Ik heb ook wel eens met een ambulanceverpleegkundige gereden die meer dan 28 jaar op de ambulance werkte, waarbij we een situatie hadden die hij ook nog nooit eerder heeft meegemaakt.

Praktijkervaring is erg waardevol. Je kunt door deze ervaring steeds meer patronen herkennen die je nooit eerder hebt meegemaakt. Die ervaring kun je weer gebruiken in een soortgelijke casus. Er is veel te leren van collega’s door casussen met elkaar te bespreken. Ik vind dat altijd erg interessant en leerzaam. Daarnaast ben ik zeker ook van mening dat ‘theorie’ erg belangrijk is. Onderzoeken en studies (wereldwijd) geven soms nieuwe inzichten. En wat vroeger normaal was in een behandeling, is nu soms achterhaald of zelfs contra-geïndiceerd.

De ene persoon heeft meer praktijkervaring en de ander meer theoretische kennis. Ik ben van mening dat collega’s met veel ervaring en collega’s waarbij de theoretische kennis meer de overhand hebben, elkaar kunnen versterken.

Het werk op de ambulance is elke dag anders en van tevoren weet je nooit wat er gaat gebeuren of waar je komt

Dat vind ik het mooie van het werk. Je komt zoveel verschillende mensen tegen en je komt ook op heel bijzondere plaatsen waar je anders nooit zou komen. En ja, soms maak je (heel) heftige casussen mee. Daarom hebben wij een bedrijfsopvangteam (BOT) dat bestaat uit eigen collega’s die speciale trainingen hebben gehad voor opvang. Dus er is gelukkig goede opvang waar je terecht kunt als je daar behoefte aan hebt.

Lijkt het jou ook leuk, zo’n baan op de ambulance?

Verhalen uit de ambulance

Jeroen werkt ruim 9 jaar bij post Hoofddorp van Ambulance Amsterdam. Eerst als ambulancechauffeur en nu als medisch hulpverlener. Jeroen vertelt in zijn blogs elke maand over wat hij meemaakt tijdens zijn werk op de ambulance.