Hoogste urgentie
Lees verder >
We krijgen een oproep: een steekpartij op de Wallen. We gaan met twee ambulances, het Mobiel Medisch Team en de Officier van Dienst Geneeskundig (kortweg OvDG) onderweg. Dat is de standaard-inzet bij dit soort meldingen.
Bij dit soort meldingen moeten we altijd wachten op sein veilig van de politie, voordat we naar de slachtoffers kunnen. Zodat we op een veilige manier zorg kunnen verlenen.
We staan opgesteld in de Damstraat en al snel komt er politie op ons af
“Jullie kunnen doorkomen hoor, het is veilig.” Wij melden dit aan de meldkamer en rijden verder. Helaas komen we niet ver, omdat verschillende politiewagens op de smalle gracht de doorgang blokkeren. We stappen uit en gaan te voet verder.
De politie gebaart ons: “Daar loopt het slachtoffer ergens rond.” Aha, hij loopt. Dan zal het letsel wel meevallen. Maar ja, we moeten hem natuurlijk wel zien.
Voorbij de politieauto’s rijdt net een riksja die niet verder kan, hij keert om en ziet ons
“Kom,” zegt hij, “Stap maar in, hulpverleners zijn gratis. Waar moeten jullie naartoe?” En voor we het weten is onze vertrouwde ambulance vervangen door een riksja.
De bestuurder moet flink aanzetten, maar de riksja komt in beweging en spoedt zich ter plaatse. Helaas voor ons duurt het ritje maar kort: al snel vinden we ons slachtoffer met een minimaal wondje aan zijn hand.
We bestellen alle andere opgeroepen eenheden af en nemen de man mee naar de ambulance
We maken de wond keurig schoon en voorzien het van een pleister. “Ga je aangifte doen?”, vraag ik. “Ja natuurlijk”, zegt de patiënt. Mooi, dan moet hij bij de politie zijn.
Hij bedankt ons en gaat met de agenten mee.
