Hoogste urgentie
Lees verder >
Hi Ellen,
Slaap lekker!
Ik ben blij dat ik inmiddels de gezegende leeftijd heb, dat ik geen nachtendiensten meer hoef te doen. Ik hield altijd wel van de sfeer in de nacht. We zitten dan met minder collega’s op de meldkamer en je hebt ander soort gesprekken dan overdag. Maar ik moet zeggen, ik lig ’s nachts toch veel liever in mijn bed!
Ik had vandaag tijdens de dagdienst een bijzondere melding, met een lichtgevend tintje
Een moeder belt op: “Help, Ik weet me geen raad. Mijn dochtertje van drie heeft een glow in the dark stick opgegeten. Zo’n dingetje dat je moet knakken en dan geeft het licht.“ Je ziet die dingen op kinderfeestjes en houseparty’s in felgekleurde kleuren. Dat geeft een leuk special effect.
Ik vraag of ze weet van welk merk het is en of ze de verpakking nog heeft. “Nee”, piept ze, “die heb ik weggegooid. Wat moet ik doen, is het erg?” Ik vraag aan de moeder of haar dochtertje zich ziek voelt, of ze goed kan ademen of benauwd is, of ze anders doet of suf is.
“Nee, ze was eerst aan het huilen, maar dat kwam door mij. Ik stak namelijk mijn vingers in haar keel in de hoop dat ze het uit zou braken. Maar toen beet ze in mijn vingers en ben ik gestopt. Die kleine tandjes, die deden best pijn!” ”Ja dat snap ik “, zeg ik, “goed dat u gebeld heeft. Ik snap dat u zich zorgen maakt. Ik weet niet of het kwaad kan, maar gelukkig heeft ze er nu geen last van. Ik ga met het vergiftiging informatiecentrum bellen voor meer informatie.” Ik vraag haar vervolgens wat het gewicht is van haar dochtertje. “16 kilo“, zegt ze. Ze klinkt alweer wat rustiger en spreekt met een normale stem.
“Oke, geen zorgen”, zeg ik. “Ik ga het uitzoeken en ik bel u zo terug.”
Wij kunnen het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum (NVIC) altijd bellen en om advies vragen
Dat is heel handig! Het is belangrijk om zoveel mogelijk te weten over de ingenomen stof: de hoeveelheid, het merk en wat er op de verpakking staat. Ook is het gewicht van de patiënt van groot belang om te weten of er actie moet worden ondernomen. De medewerker van het NVIC moet even opzoeken of het kwaad kan. Gelukkig is het een stof die niet door het lichaam wordt opgenomen en hooguit wat darmklachten kan veroorzaken, maar niets ernstigs. “Zal haar poep dan ook licht geven?”, vraag ik. Ze moet lachen en zegt dat ze dat niet weet.
Ik bel de moeder op en stel haar gerust. Ze hoeft niets te doen, gewoon even het licht uitdoen als haar dochter gepoept heeft voor het special effect.
Nou El, tot zover!
Nog een goede nacht, sterkte met de beschonken luitjes. Ik ga slapen, tot morgen!
Yvon
