Poging tot

Er is onderaan een viaduct iemand aangetroffen met een been in een rare stand. Het betreft een buitenlandse vrouw en ze zegt weinig.

We proberen een infuus te prikken om pijnbestrijding te kunnen geven, maar dat blijkt lastig. Zelf maakt ze een gebaar dat we haar nekaders hiervoor moeten gebruiken.

Huh? Kennelijk is het een gediplomeerde patiënt.

Als we het been strekken, wat nodig is om haar te kunnen vervoeren, voelt het opmerkelijk stabiel

Terwijl we haar in het vacuümmatras leggen, tikt een agent ons op de schouder. Het blijkt dat ze gisteren in Groningen ook met een been in vreemde stand onderaan een viaduct is gevonden! Dit is dus iemand die door psychische problemen de boel voor de gek houdt…

Op de spoedeisende hulp zie ik bij de artsen en verpleegkundigen angstige blikken als ik mijn overdracht begin met het schetsen van de situatie, maar gaande het verhaal breng ik de informatie van de politie in.

Later hadden de medewerkers uit het ziekenhuis navraag in Groningen gedaan. En ja hoor, het bleek te kloppen: ze gaat liggen bij een viaduct en kan haar been in een rare stand leggen. Ze was in Groningen weggestuurd en kennelijk naar Amsterdam gegaan.

Ze hoopt op pijnstilling, want daar is ze aan verslaafd. Daarom doet ze dit.

Thijs Gras vertelt over zijn ervaringen bij Ambulance Amsterdam

Thijs werkt al ruim 27 jaar als ambulanceverpleegkundige. En sinds de start van Ambulance Amsterdam in 2012 doet hij dat bij ons. Thijs vertelt in zijn blogs elke week over wat hij de afgelopen 10 jaar allemaal meegemaakt heeft op de ambulance.