Hoogste urgentie
Lees verder >
We moeten naar een man met extreem veel pijn in zijn flank. Eenmaal op locatie blijkt dat het compleet onduidelijk is waar die pijn vandaan komt, maar pijn heeft de man zeker.
Hij heeft al sloten paracetamol en morfine gebruikt, niets helpt. Maar hij moet wel naar beneden als we hem mee willen nemen naar het ziekenhuis. En daarvoor moeten we hem eerst pijnvrij krijgen, want als je hem met een vinger aanraakt, schreeuwt hij het al uit van de pijn.
Nu hebben wij een mooi middel, dat vrijwel altijd werkt
Helemaal als iemand al ‘gewoon’ gebruiker is van bijvoorbeeld morfine. We besluiten hem dit middel te geven.
Het effect verrast ons volkomen: de man had het al aardig uitgeschreeuwd van de pijn, maar nu klinkt uit de diepste krochten van zijn longen een verschrikkelijke oerkreet gevolgd door “Ik ga doooood.”
Zijn vrouw (en waarschijnlijk de hele straat) verstijft van de schrik.
Wij leggen uit dat dit de heftige werking kan zijn van het spul. Maar het voordeel is: hij voelt geen pijn en zal deze fase ook niet in zijn herinnering vastleggen. De man blijft nog even schreeuwen, maar hoe meer hij schreeuwt, hoe rustiger wij worden. Zijn vrouw kijkt wel een beetje argwanend naar ons, maar uit onze rust maakt ze op dat het goed zit.
En zo tuigen we naar het ziekenhuis, waar ze gaan uitzoeken waar die pijn nou vandaan komt.
