Het Amsterdamse paaltje
Lees verder >
Trigger warning: in deze blog komen suïcidegedachten voor
Hi Ellen,
Ja, het is zeker lang niet altijd eenvoudig om antwoord te krijgen op onze vragen. Soms begrijpelijk bij paniek, maar soms ook heel frustrerend. Want daardoor duurt het onnodig lang om uit te vissen wat er aan de hand is.
Het is herfst, het wordt koud en de feestdagen staan voor de deur. Het gebrek aan daglicht stemt tot somberheid en dat is vaak te merken aan de bellers.
Vandaag krijg ik een man aan de lijn:
“Kom me maar halen, want het ganie meer.”
“Wat gaat niet meer?”
“Ik trek het niemeer, ik moet opgenomen worde. ‘t is srieus”
“Wat bedoelt u met serieus? Wat is er aan de hand?”
“Het ganie meer, ik moet opgenomen worden.”
“Maar waar heeft u last van?”
“Ach man, het is ingewikkld, man. Je wil nieweten. Mijn vrouw is bij me weg, ik mag mijn kinderen niezien en nu die feestdagen. Ik zie het niemeer zitten.”
Hij begint te huilen en schreeuwt het uit: “het ganiet goed met me man, echnie man. Ik MOET opgenomen worde.”
“U praat een beetje met een dubbele tong. Heeft u gedronken?”
“Ja man, dat is het hele probleem. Ik wil nu afkicken!”
“Wat heeft u gedronken?”
“Wodka, zeg ik toch. Maar ’t is gnoeg, ik wil stjoppen. Ik ben er klaavoor.”
“Tja, dat kan de ambulance niet regelen. Heeft u met de huisarts gesproken of een afkickkliniek?”
“Ja man, maar man, daar helpen ze menie. Moet wachten, MAAR DAT GANIEHHHH!”
“Meneer u hoeft niet te schreeuwen, ik ben niet doof”, zeg ik geïrriteerd. “Zo snel kunnen we dat niet regelen, probeer te gaan slapen en belt u morgen uw huisarts voor hulp.”
Dan is het even stil.
“Als jullie nu niet komen, snij ik me polsen door met een mes. Dan moeten jullie wel komen.”
“Dat klinkt behoorlijk manipulatief, daar hou ik niet zo van.”
“Dat is helemaal niet manlipu, manliputief. Man Srieus. IK GA HET DOEN EN DAT IS JOUW SCHULD, KLOOTZAK!” Hij hangt op.
Ik wacht even en net als ik hem terug wil bellen, belt hij zelf
“Ik moet opgenomen worden. En ik had net kerel van 112 aan de lijn en die wilde menie helpen!”
“Nou meneer, die kerel was ik. Hoe gaat het nu?”
“Ach niemand, echt niemand wil meme praten. Ik wil g’oon met iemand praten. Ik heb zoveel meegemaakt.” Hij zet het op een brullen. “Ik heb niemand meer.”
“Meneer, belt u 113. Zij hebben de tijd en kunnen naar u luisteren.”
“Wat zeg je, 113?
“Ja, dat is een hulplijn voor geestelijke nood.”
“Geestige nood, ja daar zit ik in.”
“Zij hebben de tijd en zullen naar u luisteren. Bel hen. Opgenomen worden in de avond nadat u gedronken heeft, dat gaat niet. Maar bel hen, dan kan u daarna gaan slapen.”
Tot mijn verbazing draait hij bij.
“Ok gaak doen, bedankt. En die die kerel van 112? Die moeten jullie ontslaan, srieus! “
Ik zucht. Oke, ik zal er over nadenken mezelf te ontslaan…
Waarschijnlijk belt hij later weer of morgen
Ik hoop dat mijn collega dan opneemt. Zorgelijk zeker, maar spoedeisend? Nee, dat niet. Stekte maar weer El, op naar de feestdagen!
Yvon
Denkt u aan zelfmoord of maakt u zich zorgen om iemand? Bel 113 of chat via 113.nl.