Te goed verbonden

Een vrouw heeft pijn op de borst. De huisarts heeft ons gevraagd om langs te gaan bij de vrouw om ernaar te kijken.

Het valt gelukkig mee, mevrouw heeft geen verdenking voor hartklachten. Dus ik wil haar weer terugverwijzen naar de huisarts. Er heerst een ontspannen sfeer, de mevrouw is blij dat het haar hart niet is.

Even bellen dus met de huisarts

Ik zoek op mijn diensttelefoon het nummer van de huisartsenpost, want het is weekend. Er neemt iemand op, dus ik leg uit wat ik wil. “Oh, maar dit is niet de huisarts, ik ben de portier van het ziekenhuis. Maar ik kan je wel doorverbinden.” “Ja graag” zeg ik en ter verklaring aan de patiënt zeg ik met de telefoon in de hand: “Ik krijg een of andere malloot van het ziekenhuis aan de lijn, maar hij gaat me doorverbinden.” Tot mijn grote schrik hoor ik de telefoon terugpraten: “Ja, en die malloot is nog steeds aan de lijn….”

Oeps.

De patiënt en mijn collega komen niet meer bij van het lachen. En ik wring mij in alle bochten in een poging de verloren zaak alsnog te redden. Ach ja, de spanning bij de patiënt is wel definitief verdwenen, dat is dan winst.

Maar ik heb wel geleerd: kijk uit wat je zegt als je een telefoon in je hand hebt…

Thijs Gras vertelt over zijn ervaringen bij Ambulance Amsterdam

Thijs werkt al ruim 27 jaar als ambulanceverpleegkundige. En sinds de start van Ambulance Amsterdam in 2012 doet hij dat bij ons. Thijs vertelt in zijn blogs elke week over wat hij de afgelopen 10 jaar allemaal meegemaakt heeft op de ambulance.