Op een schip in de Amsterdamse haven is iets gebeurd. De meldkamer weet niet precies wat, want de melding komt via via. De melding klinkt ernstig, dus ze zetten twee ambulances en het MMT in.
Ter plaatse moeten we overstappen op een boot van de Havendienst
Daarmee tuffen we door de haven naar een schip dat vol ligt met roestig oud ijzer. Op dit schip is het gebeurd: een polsdikke stalen kabel was door te grote spanning geknapt en had met een zwiepende beweging, zoals van een zweep, een jongeman achter op zijn bovenbenen geraakt. Hij schreeuwde het uit van de pijn.
Nadat hij wat tegen de pijn had gekregen was hij nog enorm gestrest: we moesten zijn vriendin bellen. Al snel bleek waarom: toen het gebeurde was hij haar net aan het bellen met zijn mobieltje, gewoon een gesprekje tussen twee geliefden. Door de klap was het mobieltje uit zijn hand gevlogen en te water geraakt. Zij moet dus plots een vreselijke gil hebben gehoord, gevolgd door blub-blub-blub-geluiden van het zinkende mobieltje.
Maar ja, bekend fenomeen: hij wist haar nummer niet uit zijn hoofd
Toen hebben we zijn baas gebeld (dat nummer wist hij wel) en die heeft weer zijn moeder gebeld, die vervolgens de vriendin enigszins gerust kon stellen. Ze zou snel naar het ziekenhuis komen.
Zo was hij ook weer een beetje gerustgesteld.
Thijs Gras vertelt over zijn ervaringen bij Ambulance Amsterdam
Thijs werkt al ruim 27 jaar als ambulanceverpleegkundige. En sinds de start van Ambulance Amsterdam in 2012 doet hij dat bij ons. Thijs vertelt in zijn blogs elke week over wat hij de afgelopen 10 jaar allemaal meegemaakt heeft op de ambulance.