Hoogste urgentie
Lees verder >
Soms komt de meldkamer met een bijzonder verzoek: de huisarts vraagt dan of wij een infuus kunnen inbrengen bij iemand die euthanasie gaat krijgen.
Vaak zijn die mensen heel moeilijk te prikken, omdat ze een tere huid of tere bloedvaten hebben door allerlei medische behandelingen. Huisartsen brengen weinig infusen in en wij doen dat dagelijks. Daarom is het voor de patiënt dan fijner dat wij het doen; die patiënt heeft al genoeg geleden.
Ik vind het altijd wel een beetje lastig
Je kent die mensen niet en dan kom je daar, wetend dat ze niet lang meer te leven hebben. Gek genoeg ben je altijd welkom. Je merkt meestal een enorme berusting, die niet alleen van de patiënt, maar ook van zijn of haar familie uitgaat. Zij kijken allen uit naar het einde van het lijden.
Bij het weggaan is het altijd een beetje ongemakkelijk
Want wat zeg je? “Veel sterkte” kan natuurlijk altijd, maar klinkt soms wat ‘afgezaagd’. Afhankelijk van de situatie wens ik mensen soms ook een “mooie reis”. Sterven is immers het gaan naar een onbekende bestemming.
Wij gaan weer en hebben zo onze bijdrage aan de zorg voor die patiënt geleverd
Nu kunnen wij die persoon alleen maar een mooi levenseinde wensen.
Het blijft bijzonder.
